مقدمه و ضرورت

جامعه ایرانی جامعه جوانی است؛ توسعه، پیشرفت و تعالی از طریق دسترسی به آموزش عالی مهمترین دغدغه و خواست جوانان ایرانی است. فناوری اطلاعات مناسبترین بستر و زمینه را برای دسترسی همگان بویژه جوانان به دانش پیشرفته با کمترین هزینه و آسیبهای اجتماعی و فرهنگی و بالاترین کیفیت را فراهم نموده است، توسعه زیر نظامها درآموزش عالی کشور از جمله نظام یادگیری الکترونیکی و شکلگیری   مؤسسات و دانشگاههای الکترونیکی امکان مناسبی برای پاسخگوئی به بخشی از نیازهای منطقی و روز افزون جوانان میباشد.
از ویژگی مؤسسات آموزش عالی الکترونیکی تقویت تعامل و همکاریهای مشترک از طریق شبکه تولید، توزیع و انتقال دانش (Knowledge sharing) می باشد که نه فقط یک امکان بلکه یک الزام و ضرورت اجتناب ناپذیر برای حضور موثر در جامعه امروز است. دانشگاهها و مؤسسات  آموزش عالی الکترونیکی غیردولتی جمهوری اسلامی ایران با همین منظور نسبت به تشکیل کنسرسیوم مؤسسات آموزش عالی الکترونیکی اقدام  مینمایند.

ماده ۱)  تعاریف:

در این آئین نامه تعاریف به شرح زیر آمده است :

• منظور از مؤسسه، دانشگاهها و موسسات آموزش عالی الکترونیکی است.
• کنسرسیوم به معنای مجمع دانشگاههای الکترونیکی غیردولتی است.

ماده ۲) هدف:

• همکاری و تعامل مستمر بین اعضاء برای بهبود خدمات مؤسسات در ارائه خدمات مناسب به دانشجویان.
• همکاری با وزارت علوم درجهت کاهش تصدی گری دولت و افزایش نظارت برموسسات
• حفظ و دفاع از حقوق و منافع مشترک موسسات و دانشگاههای الکترونیکی
  

ماده ۳) وظایف:

• استانداردسازی سیستم های یادگیری الکترونیکی متناسب با فرهنگ و مختصات جامعه فرهنگی و آموزشی ایران و بهره مندی از تجارب جهانی.
• تعامل و توسعه همکاریهای مشترک فی مابین اعضاء به صورت شبکهای.
• همکاری با وزارت علوم در جهت تدوین مقررات و ضوابط آموزشی ویژه موسسات و دوره های یادگیری الکترونیکی و رتبه بندی موسسات
• تعامل با وزارت علوم و نهادهای قانونی برای تثبیت و ارتقاء جایگاه مؤسسات و دانشگاههای الکترونیکی.
• تلاش برای توسعه همکاریهای علمی و بینالمللی در حوزه های مرتبط
• برپائی نشستهای علمی، تخصصی و گردهمائیهای ادواری در حوزه یادگیری الکترونیکی.

ماده ۴) ساختار:

کنسرسیوم دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی الکترونیکی از ارکان زیر تشکیل یافته است:

• هیأت مؤسس: منظور مؤسساتی است که در تشکیل و تأسیس این کنسرسیوم نقشآفرینی میکنند که عبارتند از: دانشگاه مهرالبرز، نورطوبی، فاران، رایانه ای تهران و علوم حدیث.
• شورای سیاستگذاری: نمایندگان مؤسسات مذکور که در این آئیننامه نقش سیاستگذاری کنسرسیوم را بر عهده دارند.

تبصره ۱ :  هر مؤسسه ۱نفر را به عنوان نماینده در شورای سیاستگذاری معرفی می نماید به طوریکه یکی از نمایندگان الزاماً یکی از اعضاء هیأت مؤسس باشند.
تبصره ۲ :  اعضاء شورا در اولین جلسه یکی از اعضاء را به عنوان رئیس شورا به مدت یکسال انتخاب مینمایند.
تبصره ۳ : وظایف شورا توسط دبیرخانه پیشنهاد و به تصویب شورا خواهد رسید.

• دبیرخانه: بخشی از ساختار کنسرسیوم است که مسئولیت تشکیل جلسات هماهنگی، برنامه ریزی، پیگیری مصوبات و نظارت بر حسن اجرای  آئین نامه را عهده دار خواهد شد.

تبصره ۴ : اعضاء شورا در اولین جلسه یکی از مؤسسات را به عنوان محل دبیرخانه برای مدت یکسال انتخاب مینمایند.
تبصره ۵ : مسئولیت دبیرخانه با رئیس مؤسسه خواهد بود که محل دبیرخانه در آنجا تضمین شده است.

ماده ۵) شرایط عضویت:

کلیه دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی که با اخذ مجوز از وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، خدمات آموزش عالی الکترونیکی به دانشجویان ارائه نموده و به صورت غیردولتی فعالیت دارند میتوانند عضو این کنسرسیوم شوند.

تبصره ۶ : شرایط و نحوه عضویت در آئیننامه مستقل به تصویب شورای سیاستگذاری خواهد رسید.

ماده ۶) زمینه های همکاری مشترک:

براساس وظائف و مأموریت های مؤسسات مذکور، زمینه های همکاری عبارتند از:

1. همکاری در تولید محتوی الکترونیکی و اجرای دروس دانشگاهی.
2. همکاری در خدمات پرتال آموزشی.
3. همکاری در استانداردسازی آموزشی.
4. همکاریهای اداری و آموزشی و مالی.
5. همکاریهای پژوهشی، علمی و بین المللی.
6. همکاری در تبادل استاد و اعضای هیأت علمی همکار.
7. همکاری با وزارت علوم، تحقیقات و فناوری به منظور توسعه خدمات موسسات مذکور.
8. همکاری با وزارت علوم در جهت تدوین قوانین و مقررات و نظارت برحسن اجرای آن.
9. سایر موارد حسب ضرورت و نیاز.